وقتی که شهید صیادشیرازی در کلاس آمریکایی‌ها اول شد

او وقتی که دید لازم است، برای گذراندن دوره آموزشی هواسنجی بالستیک توپخانه به آمریکا برود، ۶ ماه زبان انگلیسی را به صورت فشرده پشت سر گذاشت و خود را آماده کرد تا برای گذراندن این دوره تخصصی به آمریکا برود. ایامی که قرار بود در این دوره شرکت کند، مصادف با ماه مبارک رمضان شد و صیادشیرازی برای روزه‌داری در آمریکا از یک روزنامه‌ محلی زمان‌های طلوع و غروب آفتاب را نوشته و لحظه اذان صبح و مغرب را محاسبه کرده بود. ضمن اینکه این افسر مؤمن در آمریکا هم که بود، روزی یک صفحه قرآن می‌خواند.

محمد کوششی در کتاب «خدا می‌خواست زنده بمانی» روایت کرده است: «ماه مبارک رمضان افتاده بود وسط دوره آموزشی ما توی آمریکا. من دوره نقشه‌خوانی می‌دیدم و صیاد دوره هواسنجی بالستیک. توی اتاق خودش سحری را آماده می‌کرد. بعد می‌آمد دنبال من. در را که می‌زد از خواب می‌پریدم. وقتی در را باز می‌کردم نبود! نمی‌دانم این فاصله ۱۵۰ متر را چطور می‌دوید. تا می‌رسیدم، سفره پهن بود. می‌گفت: زود باش! فقط یک ربع وقت داریم.»

نفر دوم از سمت چپ، شهید علی صیادشیرازی

شهید صیادشیرازی درباره حضورش در آمریکا می‌گفت: «در دوره‌های مختلف ۸-۷ ایرانی در چند اتاق بودیم. سحرهای ماه مبارک رمضان دورهم بودیم و سفر معنوی عجیبی بود. آمریکایی‌ها وقتی ناهار خوردن ما را نمی‌دیدند، تعجب می‌کردند و ما می‌گفتیم: روزه هستیم. آنها کنجکاو شده بودند و بحث‌هایی درباره روزه‌داری می‌کردیم. در آنجا فردی را فرستاده بودند تا درباره مسیحیت با من صحبت کند. آنها به من عنوان مرد مذهبی داده بودند و من هم پاسخ دادم: اگر هر مسیحی، مذهبی نیست، اما هر مسلمانی، مذهبی است. بعد از من پرسید: درست است که محمد (ص) خدای شماست؟ یکدفعه با تندی گفتم: برای شما که تحصیل‌کرده هستید، متأسفم! شما که دکترا دارید هنوز اطلاعاتی درباره دین آخرین پیامبر خدا ندارید. مگر می‌شود آدم، خدا شود؟ وقتی آن انسان از دنیا رفت، پس تکلیف دنیا چه می‌شود؟ دین اسلام دین روز است و اکنون شما هم باید مسلمان شوید. سپس او شروع به عذرخواهی کرد.»

علاوه بر این مباحث دینی در آمریکا، شهید صیادشیرازی توانست دوره هواسنجی بالستیک را با موفقیت پشت سر بگذارد و در آنجا از بین ۱۸ نیروی ارتشی آمریکایی و یک ایرانی این دوره، با نمره ۹۴ رتبه اول را کسب کند.