مسجد فخریه، یادگار ارزشمند استاد حسین لرزاده، بین سال‌های ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۲ ساخته شد. روایتی شنیدنی درباره این مسجد و محرابش وجود دارد که هنرمندانه بدون استهلاک و انحراف ساخته شده است.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، این مسجد که از سوی «حاج حسین آقا فخریه» وقف شده، محرابی دقیق و بدون انحراف دارد که کاملاً رو به قبله تنظیم شده است. معماری باشکوه آن، با آجر ، ستون‌های سنگی، طاق‌ها، کاشی‌کاری چشم‌نواز، نشان از دقت و ذوق معمار دارد. این بنا پس از ۹۰ سال همچنان استوار است و شکوه خود را حفظ کرده.
بنا بر روایت همشهری، این مسجد بدون استهلاک و انحراف است. در سال در دو تاریخ ۱۷خرداد و ۱۲مرداد خانه خدا سایه ندارد و خورشید بر خانه خدا عمود می‌شود.
این پدیده به این دلیل رخ می‌دهد که کعبه دقیقا در میان خط استوا و مدار راس السرطان قرار دارد؛ چنان‌که در هر سال دو بار و همزمان با عبور خورشید از خط استوا به سمت راس‌السرطان در ماه می و نیز زمان بازگشت خورشید از جنوب به سمت خط استوا در ماه ژانویه این اتفاق می‌افتد. از این رو محراب مساجد را با زاویه می‌سازند، اما استاد زاویه محراب مسجد را به گونه‌ای می‌گرفت که با افق این روزها تنظیم باشد و کاملاً رو به سمت قبله ساخته شود. به همین دلیل نمازگزاران برای به جا آوردن نماز داخل این مسجد کاملاً صاف در مقابل قبله می‌ایستند. همچنین در ساخت این مسجد از ۳ نوع مصالح آجر زبره، ستون‌های سنگی و طاق‌ها و قوس‌های بسیار زیبا همراه با کاشی‌کاری و مقرنس‌کاری و ورودی هشتی که به نوعی امضای استاد لرزاده در همه مساجد ساخته‌شده توسط او عنوان می‌شود، استفاده شده است. ۳۲ کاسه معلق و ۱۶ نیم‌کاسه معلق دارد که روی ستون‌های سنگی استوار شده است.
