با روی کار آمدن دولت چهاردهم و حضور رائد فریدزاده در سازمان سینمایی تا حدود زیادی روند تولید و اکران فیلم‌های اجتماعی تغییر یافت و اراده حمایت از فیلم‌های اجتماعی بیشتر دیده شد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه ایران نوشت:
فرآیند تولید و اکران فیلم اجتماعی که یکی از گونه‌های مهم سینمایی و البته محبوب در کشور ماست اگرچه در سال‌های گذشته دچار دست‌اندازی‌هایی شده، اما به نظر می‌رسد در دولت چهاردهم فرصتی فراهم آمده تا دوباره در کنار گونه‌های دیگر هم در مرحله تولید و هم در مرحله اکران بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
مخاطب ایرانی از دیرباز به فیلم‌هایی که حالا به فیلم‌های اجتماعی معروفند و معمولاً نقدهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را دستمایه کار خود قرار داده‌اند، روی خوش نشان داده است. اگر به سیاهه فیلم‌های پرمخاطب و محبوب ایرانی در دوره‌های مختلف نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که فیلم‌های اجتماعی حجم قابل اعتنا و چشمگیری از این سیاهه را به خود اختصاص داده‌اند.
این توجه و اقبال به فیلم‌های اجتماعی باعث شده که میزان حساسیت به این آثار در سطوح مختلف، هم در نظر مخاطبان و هم از سوی مسئولان زیاد باشد. در حال حاضر سینمای اجتماعی چنان جایگاه یگانه‌ای یافته که مخاطب دوست دارد بسیاری از مؤلفه‌ها و هنجارهای اجتماعی را در این گونه آثار ببیند؛ این «آینگی» نسبت به اجتماع و«واکاوی» آنچه در پوسته زیرین اجتماع می‌گذرد، یکی از ویژگی‌های مهم این نوع فیلم‌هاست که باعث شده به مرور این نوع سینما به سمتی سوق داده شود که این سینما به لحاظ ماهیتی و آنچه از آن سخن می‌گوید به یک «عیار» و«ابزار سنجه» از آنچه در لایه‌های زیرین جامعه می‌گذرد، تبدیل شود. از این نظر سینمای اجتماعی یک نهیب‌زننده و هشداردهنده قوی محسوب می‌شود که می‌توان مؤلفه‌های آن را جدی گرفت.
اما سینما هنر پرخرجی است و بسیاری از مخاطبان آن هم دوست دارند از وجه مفرح و سرگرم‌کنندگی آن لذت ببرند. سینمای کمدی و شبه‌کمدی که در دهه‌های اخیر رونق سالن‌های سینما را سبب شده است، یکی از بزرگ‌ترین رقبای فیلم‌های اجتماعی است که در سال‌های مختلف بیشتر گیشه‌ها را از آن خود کرده است و کمتر به سینمای اجتماعی که معمولاً راوی قصه‌های تلخ بوده، مجالی برای دیده شدن داده است.
به این موضوع اضافه کنید که شرایط جامعه هم به سمتی میل کرده که مخاطب به طور ضمنی به آثار کمدی بیشتر رغبت نشان می‌داد و به همین دلیل چیدمان و نحوه اکران فیلم‌های کمدی به گونه‌ای بود که مخاطب بیشتر در معرض فیلم‌های کمدی بود تا آثار دیگر. در این مدل با اینکه به ظاهر فروش کل فیلم‌ها بالا بود اما در واقع تنها چند فیلم کمدی و شبه‌کمدی بودند که فروش بالایی داشتند و از این خوان گسترده بهره‌مند بودند و بقیه فیلم‌ها به خاطر اختصاص سانس‌های کم و اغلب بدون مخاطب، کاملاً به حاشیه رفته بودند.
این وضعیتی بود که صاحبان سالن سینما و پخش‌کنندگان و تهیه‌کنندگان فیلم‌های کمدی از آن رضایت داشتند و در مقابل بسیاری از مشتاقان و علاقه‌مندان سینمای اجتماعی و گونه‌های دیگر و نیز فیلمسازان آثار جدی و فرهیخته سینما دل خوشی از آنچه که بر سینمای اجتماعی می‌گذشت، نداشتند.
با روی کار آمدن دولت چهاردهم و حضور رائد فریدزاده در سازمان سینمایی تا حدود زیادی روند تولید و اکران فیلم‌های اجتماعی تغییر یافت و اراده حمایت از فیلم‌های اجتماعی بیشتر دیده شد. با نگاهی به فیلم‌های اکران شده در عید نوروز امسال، از چیدمان و تنوع این فیلم‌ها می‌توان فهمید که کشتیبان را سیاست دیگری آمده و فیلم تلخ و تکان‌دهنده‌ای مانند «رها» -که سینمای اجتماعی را نمایندگی می‌کند - در کنار آثار تاریخی، کودک، کمدی و... توانسته به خوبی عرض اندام کند و مخاطب را هم به سالن سینماها بکشاند... به نظر می‌رسد برخلاف سال‌های گذشته توجه به آثار اجتماعی هم در حوزه «تولید» و هم در بخش «اکرانِ» این آثار در حال محقق شدن است.
۲۷۳۰۲
